Jakie dokumenty są wymagane przy odbiorze do skupu odpadów tekstylnych?
Przy oddawaniu do skupu odpadów tekstylnych, zgodnie z ustawą o odpadach, niezbędne jest wystawie dokumentu KPO (Karty Przekazania Odpadu). Dokładnie tak jak w przypadku innych odpadów, KPO należy wystawić w rejestrze BDO przed realizacją odbioru. Warto pamiętać, iż wytwórca odpadów innych niż niebezpieczne, który wytwarza odpady poniżej 5 ton, może prowadzić tak zwaną “uproszczoną ewidencję odpadów”. W tej sytuacji jedynym dokumentem wymaganym w rejestrze BDO jest waśnie wyżej wskazana Karta Przekazania Odpadu.
Jak przygotować odpady tekstylne do utylizacji?
Jest to wielowątkowy temat. Wcześniejsze przygotowanie odpadu jest w dużym stopniu zależne od metody transportu, która będzie stosowana. W przypadku kontenerów wcześniejsze przygotowanie odpadu nie ma aż tak dużego znaczenia, ponieważ finalnie materiał i tak będzie wrzucany do kontenera. W przypadku transportów busem lub pojazdem ciężarowym należy odpad wcześnie zapakować, czy to do worków, czy kartonów. Niezależnie od wybranej metody transportu pomocne będzie umieszczenie odpadów w jednym miejscu, co znacznie przyśpieszy sam załadunek odpadu. Informacje te zostaną również przekazane przez naszego opiekuna przed samym transportem.
W jaki sposób odpady tekstyliów mają być przygotowane do transportu?
W zależności od tego, czy transport będzie odbywał się przy pomocy kontenerów, czy przy pomocy busów lub samochodów ciężarowych, należy odpowiednio przygotować odpad. W przypadku odbioru realizowanego przez kontener wystarczy zmagazynować odpady w jedno miejsce, tak żeby maksymalnie przyśpieszyć i ułatwić załadunek. W przypadku transportu odbieranego poprzez samochód ciężarowy lub pojazd typu bus należy odpad załadować w kartony, lub inne worki umożliwiające przeniesienie odpadu do pojazdu oraz jego bezpieczny transport.
[CTA]
Pod jakim kodem odpadu sklasyfikowany jest odpad tekstyliów?
Nie tylko istnieje kilka kodów, do których możemy przypisać ten rodzaj odpadu, ale również i w różnych grupach. Pierwszą podstawową grupą jest grupa 4, czyli odpady z przemysłu skórzanego, futrzarskiego i tekstylnego. Możemy znaleźć w niej takie kody jak:
04 02 09- Odpady materiałów złożonych (np. tkaniny impregnowane, elastomery, plastomery),
04 02 21- Odpady z nieprzetworzonych włókien tekstylnych,
04 02 22- Odpady z przetworzonych włókien tekstylnych,
04 02 80- Odpady z mokrej obróbki wyrobów tekstylnych.
Dodatkowo w grupie 15 możemy się spotkać z kodem 15 01 09, który jest przypisany do opakowań z tekstyliów. Istnieje również kod 19 12 08 odpowiadający za tekstylia z mechanicznej obróbki odpadów (np. obróbki ręcznej, sortowania, zgniatania, granulowania) nieujęte w innych grupach.
Jak odbywa się recykling tekstyliów?
Obecnie możemy wyróżnić trzy metody recyklingu tekstyliów:
1. recykling mechaniczny
2. recykling fizyczny
3. recykling chemiczny
Pierwsza metoda (mechaniczna) recyklingu odpadów tekstylnych początkowo doprowadza do rozdrabniania odpadu poprzez cięcie i szarpanie. Następnie dochodzi do zgrzeblenia (rozczesywania) w celu rozwłóknienia tych materiałów (odzyskania włókien). W następnym etapie dochodzi do formowania taśmy i przędzenia lub formowania i konsolidacji runa.
Efektem procesu przędzenia jest przędze, natomiast materiał w postaci runa jest następnie wykorzystywany do produkcji włóknin. Warto pamiętać, że włókna wtórne po przeprowadzonej mechanicznej obróbce poprzez rozczesywanie mają gorsze parametry fizyczne – są skracane i występuje mała ilość włókien elementarnych. Konsolidacja runa jest realizowana za pomocą różnorakich metod, najczęściej poprzez igłowanie, przeszywanie lub wiązanie termiczne (zgrzewanie). Powstałe włókniny mogą zostać przerobione na ścierki i inne materiały czyszczące, różnego rodzaju materiały wypełniające, termo dźwiękoizolacyjne, geotekstylia, elementy tapicerki i tekstyliów samochodowych.
Drugą metodą recyklingu, jest recykling fizyczny i jest on możliwy wyłącznie dla materiałów termoplastycznych. Odpady są pierwotnie granulowane i mogą być ponownie wykorzystane jako surowiec. Proces recyklingu fizycznego produktów z tworzyw sztucznych oraz materiałów włókienniczych z polimerów takich jak poliolefiny, poliester obejmuje ich topienie, rozdrabnianie lub granulowanie. Odpady przed podaniem obróbce muszą wpierw zostać posortowane, gdyż podstawowym założeniem co do efektu przetapiania materiału jest uzyskanie czystego produktu końcowego. Sortowanie tworzyw sztucznych odbywa się ręcznie lub maszynowo, w zależności od koloru i struktury chemicznej tworzyw sztucznych. Obecnie stosowane jest w większości sortowanie automatyczne. Po sortowaniu odpady są przetapiane i formowane w nowy kształt lub przetapiane po rozdrobnieniu na płatki, a następnie rozdrabniane do postaci granulatu. Recykling chemiczny to produkowanie produktów chemicznych z odpadowych materiałów polimerowych w sposób opłacalny. Obejmuje metody oparte na depolimeryzacji łańcuchów polimerowych do monomerów o poziomie czystości
odpowiednim do wtórnej polimeryzacji materiału, jak również metody rozpuszczalnikowe stosujące związki chemiczne, będące selektywnymi rozpuszczalnikami dla polimerów. Kolejnymi metodami recyklingu chemicznego są piroliza, czyli degradacja materiału pod wpływem wysokiej temperatury bez dostępu tlenu lub ukierunkowane procesy depolimeryzacji, takie jak hydroliza, alkoholiza, amonoliza.
Przy pomocy recyklingu chemicznego możemy przetworzyć następujące polimery: celuloza, poliester, poliamid, poliuretan. Można ją stosować do przetworzenia zmieszanych lub niezmieszanych
syntetycznych odpadów tekstylnych, a uzyskiwane produkty można łatwo ponownie użyć w produkcji.
